:تاریخ آخرین بروزرسانی مقاله مهر ۱۸ام, ۱۴۰۰ در ۰۷:۴۳ ق٫ظ
کرونا یا همون COVID-19 خیلی زود تر از اون که فکر شو بکنیم در سر تا سر جهان پخش شد.این بحران هم مثل بحران های دیگه می گذره اما خیلی کارها هیچ وقت فراموش نمی شن!تو این روزا هر کسی یجور طرز فکر داشت.بعضی ها به فکر هم نوعان خودشون بودن و بعضی دگ به فکر جیب خودشون بودن!؟!؟! بعضی ها هم که فقط به سلامتی خودشون و خانواده شون فکر می کردن! اما به نظر من کسایی که هم به سلامتی خودشون فکر کردن و هم سلامتی هم نوعان خودشون از این آزمون سر بلند بیرون میان.همانطور که سعدی گفته:
بنی آدم اعضای یکدیگرند
که در آفرینش ز یک گوهرند
ما هم در شرکت مهندسی بازرگانی مانیاد صنعت از روز های اول در این مورد پیش قدم بودیم و سلامتی خودمون و عزیزان مون رو به پول ترجیح دادیم.عزیزان ما همکاران و مشتریان مون هستن.کسایی که سال هاست در کنار هم زندگی می کنیم و روز های تلخ و شیرینی رو با هم گذروندیم.همین چند وقت پیش (قبل از بحران کرونا) بود که با بچه های شرکت و خانواده هاشون رفتیم تئاتر و کلی خندیدیم.اما تا متوجه شدیم ممکنه کرونا به سلامتی همکاران مون آسیب برسونه جز شرکت های پیشرو تو انجام دور کاری بودیم.از طرفی نمی تونستیم شرکت رو تعطیل کنیم چون کارخانجات و صنایع از جمله صنایع تولید کننده مواد بهداشتی و شوینده به خدمات ما نیاز دارن.ما سعی کردیم اینجوری دین خودمون رو به هموطنان مون ادا کنیم.مدیرعامل جوان شرکت ما همیشه تو این موارد پیش قدم هست.قشنگ یادمه که تا روز 28 اسفند که دیگه هیچ کدوم از کارمندان نمی اومدن سر کار،مدیرعامل مون تا لحظه آخر اومد و پای کار ایستاد.جالبه بهتون بگم با وجود اینکه بخش IT ، فنی ، فروش و مالی دورکاری بودن،بعضی از همکاران حضوری می اومدن!بله درسته،حضوری! حتما می پرسید چرا؟ دلیلش خیلی واضح هست: دورکاری برای بعضی از افراد شرکت ما یعنی عدم دریافت سفارش و نرسیدن سفارشات به دست مشتریان مون.
برای حمایت از اعضای خانواده مانیاد در زمان بحران کرونا چه کرده ایم؟
- اولین و مهم ترین کاری که ما خیلی سریع انجام دادیم تغییر روش در محیط کار بود.ما سریعا دست کش،ماسک،پد الکلی،الکل و مواد ضد عفونی تهیه کردیم.سپس استفاده از اون ها رو تو شرکت اجباری کردیم.یک سری اعلامیه در محل ورود اعضا و مشتریان به شرکت زدیم که از دست دادن خودداری کنند.اگه کسی از بیرون می اومد داخل شرکت مثل همکاران عزیز مون در قسمت پیک و یا مشتریان همیشه همراه ما،با الکل،مواد ضد عفونی کننده و میوه های تقویت کننده سیستم ایمنی بدن به استقبال شون می رفتیم.
- دومین اقدام ما این بود که کارهای بیرون از شرکت رو بسیار کم کردیم.
- ما جزء اولین شرکت هایی بودیم که دورکاری کردیم که تا امروز ادامه داره.
- پرداخت کمک هزینه رفت و آمد با تاکسی های اینترنتی تا اعضای شرکت بتونن کم تر از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنن.
- در سامانه سلامت وزارت بهداشت ثبت نام کردیم و اجرای دستورالعمل های فاصله اندازی هوشمند اجتماعی رو در داخل شرکت اجباری کردیم و حتی برای انجامش پاداش گذاشتیم.در این راستا مسابقه ای گذاشتیم که هر کس تا زمان پایان کرونا بیش تر از همه رعایت کنه از طرف مدیریت جایزه نفیسی بهش تعلق می گیره.
- ارائه آموزش های مداوم به کلیه اعضاء شرکت.
- ساعت کاری رو کاهش دادیم تا اعضا شرکت بتونن تو ساعت های خلوت تر در شهر رفت و آمد کنن.
برای حمایت از مشتریان مانیاد در زمان بحران کرونا چه کرده ایم؟
- ما از مشتریان مون خواهش کردیم مراجعات حضوری رو کنسل کنن. ما هم در عوض بهشون پشتیبانی 24 ساعته در هفت روز هفته دادیم.همچنین ما تا زمان پایان کرونا سعی می کنیم همه محصولات مون رو رایگان ارسال کنیم.
- از مشتریان مون طلب هایی داشتیم که بخاطر کرونا بهشون فرصت دادیم تا بتونن دیر تر مطالبات ما رو پرداخت کنن.
- از بعضی افراد بخاطر محصولاتی که بهشون فروخته بودیم چک داشتیم که پاس کردن چک ها رو به تعویق انداختیم.
- زمان پاسخ گویی به درخواست ها رو از 5 تا 14 روز به 1 الی 3 روز کاهش دادیم.
اگر یکی از همکاران یا اعضای خانواده شون به کرونا مبتلا شوند، ما تا زمان پایان درمان ازشون حمایت های خاص می کنیم. تا بتونن بدون نگرانی از کاهش درآمد به فکر بهبود و سلامتی شون باشن.تا بتونن هرچه سریع تر بتونن به زندگی عادی بر گردن.اگه یکی از اعضای شرکت نیاز به مرخصی داشته باشه با مرخصیش موافقت می کنیم.امیدواریم کارهای کوچکی همه ما در این روز های بحرانی در خانواده مانیاد صنعت انجام دادیم،نتایجی بزرکی در جامعه مون داشته باشه.اگه بخوایم نیمه پر لیوان کرونا رو ببینیم باید گفت که ویورس کرونا خیلی از ارزش های انسانی که شاید تو زندگی بعضی هامون کمرنگ شده بود رو برای ما پر رنگ تر کرد.حس با هم بودن و مواظبت کردن از سلامتی هم نوعان مون یکی از زیبا ترین حس هایی هست که همه ما این روز ها داریم تجربش می کنیم.
